Net als vorig jaar liep ik ook dit jaar de Caveman Run in mijn woonplaats Valkenburg. Het was weer een enorm geslaagde dag met de hele groep.

Ik liep wederom de 6K maar achteraf vond ik het jammer dat ik niet voor de 9K had gekozen. Ik had nog zoveel energie over en drie extra kilometers had ik nog met plezier gelopen. Blijkbaar ben ik toch heel wat fitter dan een jaar geleden en heb ik mezelf onderschat.

Samen met twee andere dames (waar ik 3x in de week mee sport), liep ik de hele route en we hielpen elkaar bij de obstakels. We hebben elkaar aangemoedigd en ook veel gelachen (vooral in de modder). Mijn vriend en een aantal collega’s hebben vermakelijk langs de kant staan kijken. Het hardlopen ging me goed af en ook bij de obstakels merkte ik dat ik sterker was. Alleen het eindobstakel heb ik niet gedaan (van een paar meter hoogte naar beneden springen). Ik heb hoogtevrees en vlak voor de finish stootte ik keihard mijn knie. Ondanks dat ben ik trots op mezelf dat ik het toch maar weer gedaan heb 🙂

Na afloop heb ik droge kleding aangetrokken (douchen is dan niet te doen omdat alles onder de modder zit) en vervolgens met iedereen nog gezellig een drankje gedronken. Helaas begon het op een bepaald moment te regenen en sloeg de vermoeidheid toe. Eenmaal thuis heb ik een heerlijke douche genomen en ben ik als een blok in slaap gevallen. Nu ik dit type kijk ik terug op weer een onwijs gave ervaring!

Zo’n obstacle run werkt verslavend en ik ben aan het denken om nog aan een andere run mee te doen. Iemand misschien tips?

Liefs,
Michelle