Eens even geen boekreview van een enkel boek, maar meteen vier boekreviews van de boeken die ik het eerste half jaar gelezen heb. Een non-fictie boek, een tienerdrama en twee thrillers. Vier boeken is niet veel maar ik heb alle boeken wel met plezier gelezen.

Ik heb geen zin – Annemerel de Jongh

Verhalen over hardlopen die je motiveren om van de bank af te komen. 

Je ‘moet’ eigenlijk van jezelf hardlopen, maar je hebt honderdduizend smoesjes. Je schoenen liggen te ver weg; het is koud, te nat, te warm; je hebt spierpijn of een kater; je hebt het echt veel te druk en je bent moe… Met andere woorden, je motivatie is ver te zoeken.

Ik heb geen zin staat vol motiverende verhalen van Annemerel en van bekende en onbekende hardlopers. Over hardlopen in de stromende regen, in de vrieskou, na die oud en nieuw die net iets te gezellig was… Zeker weten dat jij tijdens het lezen van deze verhalen overgehaald wordt om wel dat stapje van de bank naar de deur te maken. Want uiteindelijk is die stap vaak zwaarder dan iedere stap die je verder zult zetten.

Annemerel is de eerste blogger die ik ben gaan volgen en dat doe ik – inmiddels 5 jaar later – nog steeds met heel veel plezier. Ze heeft eind vorig jaar haar tweede (hardloop)boek geschreven. En dat boek was meteen het eerste boek dat ik dit jaar las. Het staat vol met leuke en inspirerend hardloopverhalen. Als je het uit hebt wil je meteen je hardloopschoenen aantrekken. Ik ben ook reuze benieuwd naar haar derde boek dat in september van dit jaar al in de winkels ligt. Ze is nu namelijk aan het trainen als een topatleet en dat is ook waar het boek over gaat. Ik laat me verrassen.

Paper towns – John Green

Negen jaar oud zijn ze en onafscheidelijk – Q (Quentin) en Margo Roth Spiegelman – Als ze in het park een dode man vinden. Daarna hebben ze bijna tien jaar geen contact meer. Totdat Margo op een avond op het raam van Q’s kamer klopt. De dag erna is ze verdwenen. De nacht voordat Margo verdwijnt, maken zij en Q een onvergetelijke tocht door de stad waar ze wonen. Q heeft het gevoel dat die nacht een onverbrekelijke band tussen hem en de mooie Margo wordt gesmeed. Als zij verdwijnt, laat hij het er dan ook niet bij zitten… 

Na ‘Een weeffout in onze sterren‘ viel dit boek me een beetje tegen. Het was zeker niet slecht maar ik had denk ik te hoge verwachtingen. Dat neemt niet weg dat het verhaal heerlijk weg leest. Ik hou van de schrijfstijl van John Green.

De noodkreet in de fles – Jussi Adler Olsen (deel 3 van serie Q)

Afdeling Q werkt aan de oplossing van een reeks mysterieuze branden, maar krijgt dan de melding van Schotse collega’s dat ze flessenpost hebben gevonden. Deze bevat een stukje papier dat met bloed is beschreven en slechts gedeeltelijk te lezen is. Langzaam maar zeker weten brigadier Mørck en zijn assistent Assad het bericht te duiden: het is een in 1996 geschreven schreeuw om hulp in verband met de ontvoering en verdwijning van twee jongens. Mørck en Assad ontdekken in de loop van het verhaal dat er van de talrijke religieuze sekten die er bestaan in Denemarken, meerdere zijn die te maken hebben gehad met een of andere vorm van afpersing.

Verschillende sporen, het onderzoek naar de oude ontvoering en een actuele ontvoeringszaak kruisen elkaar. Dit leidt tot een spannende achtervolging en een jacht op de in het nauw gedreven crimineel en eindigt in een onvermijdelijke, bloedstollende ontknoping.

Het derde boek uit de Q serie van Jussi Adler Olsen. Voor iedereen die van thrillers/detectives houdt, is deze serie een aanrader.

Dossier 64 – Jussi Adler Olsen (deel 4 van serie Q)

Terwijl Carl Mørck persoonlijke problemen ervaart met betrekking tot een moordzaak, zorgt een geweldpleging in Kopenhagen ervoor dat zijn koppige assistente Rose gaat graven in de dossiers van de prostituee Rita Nielsen, een map uit een stapel van in de ijskast gezette zaken in de kelder van het hoofdbureau van de politie. Wanneer Carl en Assad worden gedwongen de zaak op zich te nemen, komen verdachte aanwijzingen boven water die leiden naar een geïsoleerd eiland waarnaartoe de regering vroeger vrouwen van lichte zeden deporteerde en aan hun lot overliet. Voor sommigen betekende dit eindeloos machtsmisbruik, voor anderen was het de hel op aarde. Al snel zijn Carl en zijn collega’s weer betrokken in een actievol drama.

En ook het vierde deel was een succes. Heden en verleden wisselen zich steeds af en de spanning wordt mooi opgebouwd. De personages worden zoals altijd gedetailleerd omschreven. Ik ben benieuwd wat het volgende deel gaat brengen.

Dat waren de boeken die ik in de eerste helft van het jaar gelezen heb. Helaas zijn het er niet meer. Maar ik verwacht dat het er de komende maanden wat meer zullen zijn. Ik heb het lezen namelijk weer (bijna) dagelijks opgepakt. Het helpt me af te schakelen na een drukke dag. En druk is het tegenwoordig vrijwel elke dag. Nieuwe leestips zijn altijd welkom!

Liefs,
Michelle