Cape Bridgewater

Een dag later rijden we vanuit Portland naar Cape Bridgewater. Vlakbij dit minder toeristische plaatsje is een apart natuurverschijnsel te zien: The Petrified Forest. Het lijkt echt op versteende bomen, maar in werkelijkheid is het landschap ontstaan door erosie van kalksteen na miljoenen jaren van regen. Het is indrukwekkend om te zien. Er zijn nauwelijks andere mensen en het lijkt alsof we op de maan rondlopen. Het waait enorm hard (er staan ook overal windmolens) en als we alles zo’n beetje gezien hebben gaan we weer verder.

Kangoeroes

Het is de bedoeling dat we doorrijden naar het Grampians National Park. Dat is vanuit Cape Bridgewater zo’n 3 uur rijden. We komen vroeg aan bij de camping die ik heb opgezocht. Maar het ligt blijkbaar in the middle of nowhere. We kijken rond en zien helemaal niemand. Het lijkt er niet op dat we hier kunnen slapen, laat staan dat we dat nog zouden willen. Omdat we nog genoeg tijd hebben voordat het donker wordt, besluiten we verder te rijden om een andere camping te zoeken. Onderweg op een verlaten weg, staat er ineens een kangoeroe midden op de weg. De eerste kangoeroe die we in Australië zien! In ieder geval de eerste levende, want langs de autosnelweg liggen helaas veel aangereden kangoeroes :-(. Als we uiteindelijk aankomen in Halls Gap zien we meteen een camping…én overal kangoeroes! Echt zo leuk! Zelfs op de camping lopen ze gewoon naast je. Ik denk dat ze gewend zijn aan mensen maar het blijven wilde dieren dus ik blijf een beetje op afstand. Goed dat we doorgereden zijn om een andere camping te zoeken, anders hadden we dit niet meegemaakt.

Grampians National Park

We boeken twee nachten op de camping want we willen de volgende dag gaan hiken in het nationaal park. Echter een dag later regent het en het ziet er niet naar uit dat het nog gaat stoppen met regenen. We doen wel een poging en lopen naar The Venus Baths maar we zijn inmiddels al zo doorweekt dat we daarna meteen weer terug gaan naar de camper. Dan maar een dagje relaxen en spelletjes doen. Ook dat is vakantie natuurlijk.

We willen wel nog wat van het park zien dus we passen onze planning aan. Gelukkig is het de volgende dag droog en zonnig. En alles wat we willen zien is ook met de camper bereikbaar. Om negen uur in de ochtend staan we al bij het panoramisch uitzicht genaamd ‘The Balconies’. De rotsformatie hangt als het ware boven het dal, vandaar de naam. De wolken hangen nog in het dal en de lucht is prachtig blauw. Super mooi!

Daarna rijden we door naar de MacKenzie Falls. Een waterval van 25 meter hoog en 20 meter breed. Helaas hebben we geen tijd om helemaal naar beneden te lopen. Maar ach ja, dan hebben we weer een reden om hier terug te komen.

Iets wat wel vast ligt deze vakantie is ons bezoek aan mijn familie. We worden die avond nog verwacht voor een groot feest. Het is ongeveer vier uur rijden dus na de MacKenzie Falls rijden we meteen door.

Hoe de dagen bij mijn familie zijn geweest, lees je later deze week in het vierde gedeelte van mijn reisverslag 🙂

Liefs,
Michelle