Onze vlucht vertrekt om 6:00 uur in Dusseldorf wat betekent dat we rond 2:00 uur in de nacht moeten vertrekken thuis. Voldoende slaap zit er dus helaas niet in. Maar voor een vakantie in een zonnig land heb ik dat graag over. Ik neem afscheid van mijn twee katten Lana en Indy (wat zal ik ze missen!) en vervolgens rijden we in één uur en een kwartier naar het vliegveld. Parkeren gaat prima (we hebben ervoor gekozen de auto op het vliegveld te laten staan) en we krijgen meteen een shuttle bus naar de vertrekhal. We hoeven alleen onze bagage af te geven (inchecken hebben we online gedaan) en we kunnen vervolgens ontspannen de tijd door brengen. Iets te ontspannen als we bijna in slaap vallen op een bankje bij de gate. Gelukkig vliegt de tijd en we kunnen al snel het vliegtuig in. Eenmaal bij mijn stoel aangekomen doe ik mijn oordoppen in en probeer ik wat te slapen. Alhoewel, lekker slapen lukt niet echt in een vliegtuig. Ik slaap dus maar half maar dat is beter dan niets. Een half uur voor de landing doe ik mijn ogen open en eet ik een broodje. We zijn er bijna en ik kan eigenlijk niet meer wachten! Op Catania aangekomen halen we onze bagage en bij de uitgang zoeken we naar de plek waar we onze huurauto kunnen ophalen. Dat is nog niet zo gemakkelijk. Na drie keer navragen vinden we buiten een parkeerplaats waar we door een busje worden opgehaald om naar de autoverhuur organisatie gebracht te worden. Als we de huurauto in de pocket hebben (een witte Alfa Romeo Giulietta), rijden we naar de eerste bestemming van onze rondreis, Fiumefreddo di Sicilia. Dit is maar een half uurtje rijden vanaf het vliegveld. We verblijven in een agriturismo. Dat is een Italiaans vakantieverblijf op een landgoed of een boerenbedrijf. De agriturismo heet Feodogrande. Het staat goed aangegeven met borden en als we door het hek naar binnen rijden, kijken we onze ogen uit. We rijden over een lange oprijlaan met aan weerszijden ontzettend veel sinaasappel- en citroenbomen. Even verderop komt het landhuis in zicht. Het is prachtig. We parkeren op de aangegeven parkeerplaats en zoeken de receptie. De eigenaar geeft ons wat uitleg en wijst ons onze kamer. De kamer is niet heel groot maar mooi en schoon. Nadat we onze koffers gepakt hebben en een douche hebben genomen vallen we op het bed in slaap. Weinig slaap en in totaal tien uur reizen eisen zijn tol. We slapen een aantal uurtjes (het is overigens pas middag) en als we wakker worden hebben we toch wel trek gekregen (we hebben dan ook de lunch overgeslagen omdat we te moe waren om te eten). We stappen in de auto en vinden aan de kust een eettentje. Het is eigenlijk nog te vroeg om in Italië te dineren dus we zijn de enigen. Thuis eet ik tussen 17:00 uur en 18:00 uur. In Italië dineren ze pas op zijn vroegst tussen 20:00 uur en 21:00 uur (!). Ik zal mijn eetritme de komende twee weken dus een beetje moeten aanpassen. We bestellen onze eerste pizza’s van de vakantie en ze smaken goed. Een paar uurtjes lang genieten we van het eten, de wijn en elkaars gezelschap. Eindelijk ben ik helemaal ontspannen en voelt het ook echt als vakantie. Inmiddels is het buiten al aardig afgekoeld en keert de vermoeidheid terug. We besluiten dan ook terug te gaan naar de agriturismo en lekker in bed te kruipen. Maar voordat dat laatste kan, proberen we een hagedis te vangen die in onze kamer opgesloten zit. En een hagedis vangen is niet zo gemakkelijk als het lijkt. Ze zijn mega snel. Het lukt dan ook niet als ie zich in de balken van het hoge planfond verstopt. Dan maar slapen in het bijzijn van de hagedis. Voordat ik me er verder druk om kan maken ben ik al in slaap gevallen.

Liefs,
Michelle