Zoals je eerder hebt kunnen lezen in dit artikel, ben ik zwanger. Ik wil van mijn ‘lifestyle blog’ geen ‘mama blog’ maken, maar ik zal wel af en toe wat zwangerschaps-gerelateerde artikelen delen. Dit omdat het op dit moment onderdeel uitmaakt van mijn leven. En mijn blog is altijd een plek geweest waar ik dingen deel die me bezig houden. Zo ook nu deze zwangerschap. Daarnaast vind ik het zelf fijn om over de zwangerschapservaringen van anderen te lezen. Die ervaringen zijn natuurlijk voor iedereen anders, maar ik denk toch dat iemand er steun aan kan ondervinden. Vandaag dus een zwangerschapsartikel over mijn ervaringen tijdens het eerste trimester.

Week 4/5

Mijn cyclus is redelijk regelmatig. Ik wist dus dat de maandelijkse periode eraan zat te komen. Een enkele keer kwam die toch een dag of twee later. Daarom had ik besloten even af te wachten. Op dat moment kreeg ik ineens flinke buikgriep. Ik kon de eerste drie dagen alleen maar liggen en in de buurt van de wc blijven. Pas toen ik na vijf dagen buikgriep weer een beetje de oude was, bedacht ik me dat ik nog steeds niet ongesteld was geworden. Ik heb dus meteen een test gedaan en die was hartstikke positief.

Op dat moment voelde ik me nog niet zwanger, behalve de pijnlijke borsten. Daar had ik tijdens een gewone cyclus ook last van. Alleen nu hield het langer aan. Verder had ik geen symptomen.

Week 6 t/m 9

Met zes weken begon ik me ook zwanger te voelen. Elke dag was ik misselijk. En niet specifiek alleen in de ochtend. Nee, met vlagen de hele dag door. Het enige wat hielp was kleine beetjes eten. Wat betekende dat ik elke anderhalf à twee uur iets at zoals een boterham, cracker of een beetje fruit. Soms werd ik misselijk van bepaalde geuren. Vooral parfums en gekookte groenten waren boosdoeners.

Ik hoefde overigens niet over te geven. Dat dan weer niet. Wel heb ik altijd al last gehad van reisziekte. En ik ben erachter gekomen dat dit tijdens de zwangerschap erger is geworden. Normaal kon ik wel gewoon naast iemand zitten in een auto of bus. Alleen tijdens een vliegreis gebruikte ik reistabletten. Maar nu was een normale autorit al teveel. Ik ben meerdere keren na een autorit naar de wc gerend. De enige oplossing: zelf rijden.

Week 9 t/m 12

Voordat ik zwanger bleek te zijn, hadden we al een reis geboekt naar de USA. Toen ik hoorde dat ik beter geen reistabletten kon slikken tijdens de zwangerschap, werd ik een beetje zenuwachtig. Ik had namelijk al jaren niet gevlogen zonder reistabletten. Toch probeerde ik er zo min mogelijk mee bezig te zijn. Helaas heeft dat niet geholpen. Op de heenweg – toen ik 9 weken zwanger was – was ik bijna de hele vlucht misselijk. Het is me gelukt niet te hoeven overgeven, maar leuk is anders. Het heeft een aantal dagen geduurd voordat ik me weer een beetje mezelf voelde op vakantie. De terugvlucht (12 weken zwanger) was een ramp. Ik heb me nog nooit zo beschaamd gevoeld. Overgeven in een zakje waar zoveel mensen bij zijn, is gewoon geen pretje. Ik heb daarna meteen gezworen nooit meer te vliegen tijdens een zwangerschap.

Naast de misselijkheid was ik vooral snel moe. Een langere wandeling kreeg ik niet meer voor elkaar. Tijdens een vakantie is dat natuurlijk niet handig. Maar met een goede planning was het wel te doen. Het is een kwestie van meer pauzes nemen en niet teveel activiteiten op een dag plannen.

Dit waren mijn ervaringen tijdens het eerste trimester van de zwangerschap. Mochten er lezers zijn die zwanger zijn of zijn geweest dan ben ik heel benieuwd naar jullie ervaringen. 

Liefs,
Michelle