Zoals elk jaar was het afgelopen donderdag 17 augustus Black Cat Appreciation Day. Een dag om de liefde voor zwarte katten te vieren. Want die liefde is anno 2017 nog steeds niet vanzelfsprekend.

Bijgeloof

‘Kruist een zwarte kat je pad, dan ligt onheil op de loer.’

Iedereen weet dat er vroeger veel bijgeloof leefde over katten in het algemeen en zwarte katten in het bijzonder. Katten zijn nachtdieren. Ze zijn lenig en alert. Men zegt dat ze negen levens hebben. Ze kunnen zich geruisloos verplaatsen en hebben weerspiegelende netvliezen. Deze kenmerken zorgden ervoor dat katten werden geassocieerd met de duivel. Men dacht dat ze de nachtelijke vermomming van de heks waren. En de veroorzaker van de pest. Ze zouden ongeluk brengen, dus werden ze gefolterd of levend verbrand.

Inmiddels leven we in het jaar 2017. Bijgeloof over een zwarte kat is niet meer van deze tijd zou je zeggen. Toch is dit bijgeloof in veel landen nog steeds levendig. Tijdens Halloween wordt er opvallend vaak geweld gepleegd op zwarte katten. Maar ook de rol van een kat in films is meestal niet positief. Ze worden dan neergezet als een gemene schurk. Erg jammer, want zo wordt een bepaald beeld van katten in stand gehouden.

5 jaar geleden…

Nog niet zo lang geleden ben ik er zelf achter gekomen dat de liefde voor zwarte katten nog steeds niet vanzelfsprekend is. Na een relatiebreuk heb ik mijn vorige kat Tommie achter moeten laten. Ik wist toen namelijk nog niet waar ik ging wonen en een kat is erg gehecht aan zijn leefomgeving, Toen ik uiteindelijk een appartement had gevonden, wilde ik meteen weer een kat in huis. Bijna vijf jaar geleden, op een vrijdag in september ging ik dan ook naar het asiel. Ik wilde graag een kitten maar omdat nieuwe nestjes vaak in het voorjaar geboren worden, zijn de meeste kittens in september al weg. Toch bleken er nog een stuk of tien oudere kittens aanwezig te zijn in het asiel. Van tevoren werd me gezegd dat ik in verband met mijn fulltime baan twee kittens moest nemen. Ach ja, hoe meer katten, hoe meer vreugd! Ze brachten me naar een apart kamertje en lieten me alleen met de jonge katten. Ik keek rond en zag tot mijn verbazing alleen maar zwarte katten. Ik ging ertussen zitten en twee katten kwamen even later voorzichtig naar me toe. Toen de vrouw van het asiel een kwartier later terug kwam, stelde ik haar de vraag waarom er alleen zwarte katten waren. Niet dat het me verder iets uitmaakte want ik vind alle katten even leuk, maar ik vond het gewoon vreemd. Ze vertelde mij dat dit elk jaar het geval is. De zwarte katten van elk nestje blijven altijd tot het laatste over. Mensen willen vaak een kat met een patroon of een vlekje in de vacht. Dit vond ik heel verdrietig om te horen. En mijn keuze was dan ook meteen gemaakt: ik zou twee zwarte katten nemen.

Een dag later mocht ik mijn twee lieve zwarte poezenbeesten ophalen in het asiel. Nog voordat er meubels in mijn nieuwe appartement stonden, had ik er twee huisgenoten bij. Lana en Indy waren op dat moment ruim vier maanden oud. Ze waren moeilijk uit elkaar te houden, maar toen ik ze leerde kennen, bleken ze totaal verschillend te zijn. Indy is een echte diva. Ze is druk en de baas in huis. Lana is schuw en rustig maar af en toe heeft ze een gekke bui. Dan vliegt ze door het huis. Vooral schoenen en slippers vindt ze erg leuk.

Naarmate ze ouder werden, werden de uiterlijke verschillen ook steeds duidelijker. Lana is iets dikker, heeft een fluffy vacht en groene ogen. Indy is slanker, heeft een gladde vacht en gele ogen. Ze komen overigens niet uit hetzelfde nestje, maar kunnen heel goed met elkaar opschieten.

De clou van dit verhaal? Zwarte katten zijn ook gewoon katten. Ze zijn niet minder leuk omdat ze toevallig een donkere kleur vacht hebben. Toch zitten veel (zwarte) katten in het asiel te wachten op een nieuw baasje. Ben je op zoek naar een kat? Denk dan aan dit artikel en kies een zwarte kat. Ze zullen je er heel veel liefde voor teruggeven ♡

Liefs,
Michelle